Heb je je wel eens afgevraagd waarom HR eigenlijk HR heet? Bij de meeste afkortingen vraag ik me niet eens af waar ze eigenlijk voor staan meer, zo ingeburgerd zijn ze. Wifi en ADHD bijvoorbeeld. Dat wil ik ook eigenlijk helemaal niet weten. Maar de betekenis van HR wel. Dat ligt me aan het hart en ik lees er de laatste maanden zoveel over, dat de afkorting als een irritante mug blijft zoemen in mijn hoofd.

HR of HRM staat voor Human Resource(s) (Management). ‘Resource’, daarover zegt het woordenboek: hulmiddel, grondstof, hulpbronnen. Dus, plat vertaald staat HR voor ‘menselijke hulpbronnen’. En ‘resources management’ wordt uitgelegd als ‘beheer van natuurlijke hulpbronnen’. Ahem. Eigenlijk best een gênante benaming. Leven we nog in de tijd van Adam Smith, dat arbeid een grondstof is ofzo? Dat het niet gaat om de mens achter de medewerker, maar alleen om dat wat hij of zij oplevert voor de fabriek of het kantoor? Hoeveel uur hij aan een lopende band kan staan of achter een bureau kan zitten? Nope. Anno 2015 zijn we er inmiddels wel van overtuigd dat mensen als mensen behandeld moeten worden om tot volle bloei op hun werk te komen en daarmee beter te presteren. Dan is deze term toch volledig uit de tijd? Voor een groep mensen die verantwoordelijk is voor het aannamebeleid, groei en ontwikkelingen en welzijn van hun collega’s?

Happiness & performance

Tijd voor een nieuwe betere benaming. Wat te denken van Well-being-at-the-office? Beetje lang. En klinkt ook nergens naar. Medewerkers & organisatie? Beter al. Beetje terug naar vroeger, toen de afdeling nog ‘personeel & organisatie’ heette. Terug in de tijd willen we ook niet. Happiness & performance? Die lijkt me wel ok. Ik ga het eens navragen bij bevriende HR-ers, een lobby opstarten. Doe je mee? Dan zijn we straks allemaal af van het idee dat je mensen kan inzetten als productiemiddel. Go Forward! Had Adam Smith óók gewild, als hij nog geleefd had. Weet ik zeker.