Tijdens mijn vakantie kreeg ik van een vriendin een mail met als onderwerp ‘Oeps’. Het bericht bevatte een link naar een artikel dat vraagtekens zet bij de stelling dat gelukkige mensen beter presteren. De auteur verwijst daarbij naar een verhaal van André Spicer and Carl Cederström in de Harvard Business Review van 21 juli 2015. Volgens Amerikaans onderzoek is geluk namelijk niet goed te meten, omdat we niet precies weten wat het is. Daarbij kan de ‘search for happiness’ leiden tot uitputting, egoïsme en onredelijke verwachtingen. Inderdaad, oeps! Is onze missie ‘het streven naar meer werkgeluk in bedrijven’ dan nog wel relevant?

Beter of slechter?

Gelukkig las ik vlak daarna ook het artikel ‘The Science behind the smile’ van Harvard psychologie professor Daniel Gilbert. Hij legt uit dat een subjectief onderwerp als geluk wel degelijk te meten is. Het principe is namelijk niet anders dan het aanmeten van een bril. De opticien houdt een glaasje voor iemands oog en vraagt naar diens ervaring: ‘beter of slechter?’ Door steeds een ander glaasje te gebruiken, verzamelt de opticien subjectieve data waarmee hij uiteindelijk prima de -objectief gezien- juiste sterkte van de benodigde bril of contactlens kan bepalen. Zo is het ook met geluk. Door mensen regelmatig te vragen naar hoe gelukkig ze op een bepaald moment voelen, krijg je een prima inschatting van hun geluksgevoel in het algemeen.

Vrolijker

Gilbert doet op die manier al jaren onderzoek naar het geluk van mensen en het effect daarvan op hun prestaties. Uit zijn bevindingen blijkt dat er niet zo heel veel verschil is tussen de prestaties van gelukkige en ongelukkige medewerkers. Desondanks durft hij wel te stellen dat mensen die op hun werk alle mogelijkheden krijgen om te floreren, beter presteren. Goede werkvoorwaarden zijn dus wel van invloed. Die bewering wordt onderschreven door een verhaal in Psychologie Magazine over de prestaties van ongelukkige mensen. Uit onderzoek zou namelijk blijken dat juist ongelukkige mensen beter presteren. Echter, dit onderzoek gaat uit van een situatie waarin het ongeluk niet het gevolg is van het werk, maar van persoonlijke omstandigheden. En wat bleek? Een fijne werksituatie heeft ook bij ongelukkige mensen een positieve invloed op hun prestaties.

Roze wolk

Bottom line, een organisatie of werkplek kan mensen niet gelukkig maken. Er bestaat namelijk geen magische oplossing die in een klap ieders misère teniet doet en een grote roze wolk over iedereen uitspreidt. Werken aan geluk gaat volgens Gilbert op een zelfde manier als afvallen. Het is een gestructureerd en langdurig proces waarin je kleine, praktische stappen neemt, die je vaak herhaalt. En meet, want dan zie je resultaat en dat motiveert. Laat dat nou precies zijn wat wij met Happy Office voor ogen hebben. Pfoe, kunnen we gelukkig toch blijven doen waar we zelf happy van worden.